Sammensatte tekster

Samansette tekstar DKL våren 2012.

I denne bloggen fortel eg om korleis vi laga ein animasjonsfilm i DKL no i vår. Vi var ei gruppe på tre stykke, som hadde eit fritt utgangspunkt i korleis vi kunne gjere det.

Å lage ein animasjonsfilm er : å skape liv gjennom animasjon er noko som dekkar over mange forskjellige teknikkar. Ein kan velje om ein arbeider med det innan eit fag, eller gjennom tverrfaglege samarbeid. Ein må ha fokus på kva og korleis elevane skal lære, og at vurderinga vert ut frå faglege kriterium(Nettbrev).

Prosessen vår var først ein idedugnad. Her bestemte vi kva vi skulle lage og diskusjon om korleis. Vi landa på å lage den moderne versjonen av om eventyret om ”Haren og skilpadda”. Vår versjon av den vart ”Fotballspelaren og nerden”.   Vi brukte tida på slutten av torsdagskvelden med å finne ut kva utstyr vi trengde : datamaskin med Window Movi Maker og Audiocit og ein mikrofon for å ta opp lyd. Vidare trengde vi legofigurar  og plasterlina. Vi fann ut  at vi trengde to kamera for å ta stillbilda, her kan ein og bruke mobilkamera.  

Fredag starta vi med del to av prosjektet. Vi laga eit manus, vi skreiv replikkar, laga figurar i plasterlina og tenkte ut korleis vi kunne få til ein fin bakgrunn, her vart vårt val å bruke smartbord, og funne bilde av ein skule og ein skog.

Neste del vart å ta bilde. Her gjorde vi ferdige dei ulike delane. Vi tok her alle bileta i skulegarden først, og so dei i skogen. Her var det mykje arbeid, då vi måtte flytte alle figurane slik det ser ut som dei beveger på seg.  Desse bilda er det lett å flytte i movimaker, for å få dei i rett rekkefølgje. Vi tok ca 200 bilete, som vi redigerte, velde ut dei som passa best og sette i hop til ein film på nokre minutt. Samtidig laga vi lydspor i Audiocity og la desse til i lag med bileta i movimaker. Etterpå klipte og limte vi alt i hop, såg og høyrde gjennom det og gjorde forandringa, slik vi til slutt hadde ein heile bildefilm og vise fram.

Vi viste filmen fram til dei andre i klassa, forklarte korleis vi hadde gjort ting, og korleis vi såg vi kunna ha gjort andre ting, for å få det betre. Blant anna fekk vi litt problem med eit kamera so ikkje fungerte, vi hadde litt problem med ulikt lys på bileta, og det var vanskeleg å få tatt alle bileta frå eksakt same plassen, dvs litt urolig biletetaking. Med å vise den til dei andre, fekk vi tilbake melding på det andre meinte. Dette er noko som er viktig for læring.

Vi var einige om at dette var ein fin måte å lære korleis ein kan lage ein film. Bruket i skulen kan ein bruke det i mange fag, og gjerne tverrfagleg. Vi brukte mellom fire og fem tima på å lage denne filmen. Gruppa vår var enoge om dette kunne kanskje brukast som eit dgasprosses i skulen. Det kan sikkert brukast i dei aller fleste klassetrinn, men ikkje dei aller yngste, då det krevje ein del kunnskap og ein må vere strukturert. Arbeidet til elevane kan ein lagre i ei elevmappe, ta det fram igjen og gjere forandringar på etter kvart.

Alle på gruppa meinte dette var ein fin arbeidsmåte. Vi brukte littlang tid på klipping og lyd, men dette er noko som ein sikkert får meir tak på når ein prøver fleire gangar, øving gjør meister.

Link til filmen fin ein her : Fotballspelaren og nerden

  

I eit Nettbrev frå Høgskulen i Volda finn  vi ein detaljert beskriving, som viser ein god måte å gjere det på. Denne er fin å ha som eit utgangspunkt for vidare arbeid i skulearbeidet, eg teke med dei viktigaste punkta:

Idédugnad på kva som skal vera med

Synopsis: Ein kort tekst der du forklarer idéen til filmen din og dei viktigaste dramaturigiske elementa. Det er vanleg å bruka «hollywood-modellen for den dramaturgiske oppbygginga, med anslag, stigning, vendepunkt og klimaks i forteljinga.

Premiss (påstanden) er kjernesetningen handlinga skal byggja på.  

Pitch: Kjernespørsmåla handlinga byggjer på: Kven skal filmen handla om? Kva er problemet? Kva nytt og uventa skjer? Korleis vert det løyst Korleis endar det?  Kan tankekart vera middel for å få fram synopsis?

Maunskript: Då er handling og replikkar på plass. Skal vera skrive slik at ein ser for seg kva som skjer og skal vera eit reiskap i gjennomføringa av filmprosjektet

Bildemanus I bildemanus er alle bilde/scener i filmforteljinga teikna. Det blir ein type teikneserie, med beskriving bla av kameravinklar . Lyd/lydeffektar er også notert

 Dreiebok/opptaksskjema  For å få oversikt over alle scenene som skal animerast og alt som føregår der, er det vanleg å laga ei dreiebok eller opptaksbok/opptaksskjema.

 Både regissør, fotograf og lydteknikar kan ha sine eigne opptaksbøker. Det er for å hugsa på kva som skal skje når scenene i animasjonen skal spelast inn.  Dreieboka består berre av ord

Rettleiings- og refleksjonsfase

Etter første forsøk er det rettleiing/refleksjonsfase.  Korleis var prosessen?  Vart måla nådd? Kva skal til for å gjera det betre?  Denne fasen kan gjennomførast både med eigenvurdering, elev-elev-vurdering og med lærarrettleiing. Den digitale forteljinga let seg retta opp. Fasane fram til det dei lærande vil ha i poritfolioen sin kan gå i fleire rundar til dei er nøgd med resultatet. Det ferdige produktet er tilgjengeleg og kan dokumentera for føresette/andre elevane sine faglege prestasjonar. Dokumentasjon av prosessen kan visa i elev-portefølgjen( Nettbrev HVO).

Litteraturliste :

 Nettbrev :

Bjorøy, Kjartan : Samansette tekstar-1 våren 2012  : Digitale multimediale tekstar. Høgskulen i Volda.